کاهش عوارض کاشت و ایمپلنت دندان با لیزر

آگوست 27, 2016 admin

توسط Deka, دندانپزشکیدر

کاشت ایمپلنت یک روش جراحی است که هدف آن بازسازی دندان‌های ازدست‌رفته و بافت‌های پشتیبان‌کننده‌ی آن‌ها (استخوان و لثه)، است. کاشت ایمپلنت دهانی با قرار دادن ریشه‌های مصنوعی از جنس فلز یا سرامیک در استخوان فک انجام می‌شود. به بیان دیگر، ایمپلنت در دندانپزشکی، یک ریشه‌ی مصنوعی است که جایگزین ریشه‌ی طبیعی دندان‌های ازدست‌رفته می‌شود. لیزردرمانی، یکی از روش‌های درمانی نوآورانه است که توسط شرکت نوآوری پزشکی آرتیمان ارائه می‌شود و در این پروسه‌ی درمانی به کاربرده می‌شود. عوارض کاشت دندان با این روش به حداقل میزان خود میرسد .

شرکت نوآوری پزشکی آرتیمان ارائه دهنده دستگاه‌های Smartfile، دستگاه لیزر smart US 20D، دستگاه لیزر Smart 2940D Plus جهت کاهش عوارض کاشت ایمپلنت دندان و آسان‌تر و راحت‌تر کردن آن، می‌باشد.

فهرست مطالب

روش‌های کاشت ایمپلنت دارای دو تکنیک جراحی اصلی است

تکنیک کاشت دو مرحله‌ای: در مرحله‌ی اول لثه برش داده می‌شود و ایمپلنت در فک قرار داده می‌شود و بافت روی آن بخیه زده می‌شود و سپس در مرحله‌ی دوم که 2 تا 6 ماه بعد از مرحله‌ی اول است، مجددا در لثه برش ایجاد می‌شود و پیچ محافظ از روی ایمپلنت برداشته می‌شود و به جای آن یک سری فلزی ستون مانند قرار می‌گیرد که بعدا دندان مصنوعی بر روی این سری فلزی قرار خواهد گرفت.
تکنیک کاشت یک مرحله‌ای: در این روش ایمپلنت به نحوی در استخوان قرار داده می‌شود که سر آن از لثه بیرون می‌زند و دیگر درون لثه پنهان نیست و بنابراین می‌توان بین 2 تا 6 ماه به استخوان لثه زمان داد که کاملا ترمیم شود و یا می‌توان بلافاصله و در همان جلسه پیچ محافظ روی ایمپلنت را برداشت و به جای ستون فلزی مخصوص (برای چسباندن دندان مصنوعی) را درون ایمپلنت قرارداد. با توجه به نوع روش مورد انتخاب دندانپزشک، ستون فلزی قرار داده شده درون ایمپلنت و دندان مصنوعی روی آن می‌تواند موقتی یا دائمی باشد.

دلیل استفاده از لیزردرمانی در کاشت ایمپلنت

ایمپلنت‌ها عمر تقریبا نامحدودی دارند (طولانی‌ترین زمان ثبت شده برای آن 25 سال بوده است)، اما این در صورتی است که بیمار به طور روزانه مراقبتهای بعد از جراحی ایمپلنت را انجام دهد. بزرگترین خطراتی که در صورت عدم رعایت توصیه های پس از ایمپلنت، آنها را تهدید می‌کند عبارتند از:

التهاب بافت‌های اطراف ایمپلنت بلافاصله بعد از کاشت دندان که می‌تواند باعث عفونت بافت‌ها و ساختارهای اطراف ایمپلنت شود و در نهایت باعث شود که ایمپلنت به خوبی در استخوان جوش نخورد.
عدم وارد کردن فشار به ایمپلنت به نحو مناسب یا اصطلاحا بارگذاری بیش از حد روی ایمپلنت با قرار دادن تاج یا روکش (دندان مصنوعی) نامناسب که باعث می‌شود ایمپلنت بیشتر در استخوان جذب شود و بافت استخوانی تحلیل برود و این تحلیل استخوان تا آخرین سطح از پایه‌ی ایمپلنت پیش می‌رود و در نهایت خود ایمپلنت نیز غیرقابل استفاده خواهد شد.

استفاده از لیزر در روند کاشت ایمپلنت می‌تواند بسیار موثر باشد و از بروز التهاب بافت‌های اطراف ایمپلنت جلوگیری کند. اصلی‌ترین دلیل این موضوع این است که لیزر‌هایی مانند خاصیت KTP (با طول موج 532 نانومتر) و Nd:YAG (با طول موج 1640 نانومتر) و دیود (با طول موج 810 یا 980 نانومتر) خاصیت آنتی‌باکتریال دارند و تمامی باکتری‌هایی که در اغلب موارد موجب پوسیدگی دندان و عفونت لثه می‌شوند را از بین می‌برند. در صورتی که در حین روند درمان، این لیزرها با تنظیمات دقیق و صحیح و زمان تابش مناسب مورد استفاده قرار گیرند، در روند درمان بسیار موثر خواهند بود، بدون آن که گرمای بیش از حدی ایجاد کنند یا موجب سوختگی بافت‌های اطراف ایمپلنت یا آسیب به خود ایمپلنت شوند.

با تابش لیزر به محل جراحی، قبل از کاشت ایمپلنت، تمام آلودگی‌ها و باکتری‌های موجود در این ناحیه از بین خواهند رفت و این عمل موجب پیشگیری از التهاب بافت‌های اطراف ایمپلنت شده و دیگر مشکل تورم و عفونت بافت‌ها که معمولا بعد از جراحی رخ می‌دهد، به وجود نمی‌آید.

یک دیگر از کاربردهای لیزر، قرار داردن قسمت داخلی ایمپلنت (که درون فک قرار می‌گیرد) در بافتی است که در معرض لیزر CO2 قرار گرفته است. با استفاده از لیزر CO2 می‌توان بدون ایجاد خونریزی، یک برش بسیار دقیق و دایره‌مانند در بافت لثه ایجاد کرد که به طور بسیار مناسبی ایمپلنت درون آن جای می‌گیرد. برای انجام این کار لازم است که یک لایه بافت کراتینه در لثه وجود داشته باشد که ثبات مکانیکی بافت اطراف ایمپلنت را تضمین کند.

انواع دستگاه‌های لیزر دندانپزشکی شرکت نوآوری پزشکی آرتیمان

از انجایی که 90 تا 95 درصد از بافت نرم داخل دهان از آب تشکیل شده است، استفاده از لیزر CO2 با طول موج 10600 نانومتر برای انجام جراحی بافت نرم ترجیح داده می‌شود، چرا که این لیزر ویژگی‌های برتر و کارایی بالایی در زمینه هموستاز و برش بدون خونریزی دارد. لیزر CO2 به طور بسیار کارامد و دقیقی بافت را برش می‌دهد و انرژی لیزر در عمق بیشتر از 0.1 میلی‌متر تقریبا نفوذ نمی‌کند، در حالی که لیزر ND:YAG (یا طول موج 1064 میلیمتر) تا عمق 3 الی 4 میلی‌متری بافت نفوذ می‌کند و ماده‌ی کروموفور آن (ماده‌ای که لیزر جذب آن می‌شود) ملانین موجود در بافت است.

Smart US20 D

طراحی خاص دستگاه لیرز Smart US20 D به پزشک این اجازه را می‌دهد تا هنگام استفاده از آن احساس راحتی داشته باشد. از مزایای دیگر آن دوره بهبودی قابل پیش‌بینی و بهینه است که به بیمار و دکتر احساس امنیت خاطر و اطمینان می‌دهد.

لیزر Erbium (با طول موج 2940 نانومتر) دارای بیشترین کارایی در جذب توسط آب در بین دستگاه‌های لیزر مورد استفاده در دندانپزشکی است. با وجودی که میزان جذب انرژی لیزر توسط آب موجود در بافت‌ها زیاد است اما این انرژی گرمایی به بافت نرم اطراف منتقل نمی شود و در نتیجه موجب انعقاد و بسته شدن بافت‌های اطراف نمی‌شود. اما لیزر CO2 دارای 98 درصد نرخ جذب در بافت نرم هدف است و 2 درصد باقی‌مانده موجب گرمایش بافت‌های نرم اطراف می‌شود و در نتیجه رگ‌های خونی و رگ‌های سیستم لنفاوی و انتهای ریشه‌های عصبی در اطراف محل برش با لیزر، بسته می‌شوند.

Smart 2940 D Plus

با دستگاه Smart 2940D plus، تمام کلاس‌های آماده‌سازی حفره امکان‌پذیر است و دردی که معمولا بیمار تجربه می‌کند، به لطف تبخیر سرد بافت‌های سخت آن تا حد زیادی کاهش خواهد یافت.

در لیزرهای دیود یا طول موج 810 تا 980 نانومتر (مشابه با لیزر ND:YAGs)، ماده‌ی کروموفور اصلی، ملانین است. به طور کلی لیزرهای دیود یک تاثیر اولیه و محدود بر بافت های نرم دارند. نحوه عملکرد لیزر بدین صورت است که اشعه‌ی لیزر از یک فیبر نوری با سطحی تیره رنگ عبور می‌کند. این فیبر نوری مانع از آزادسازی انرژی لیزر می‌شود و در نتیجه سر بیم لیزر کاملا داغ می‌شود. تاثیر این گرما بر بافت‌های نرم از طریق انتقال نوری گرما یا گرمایش از راه دور است.

Smart file

دستگاه لیزر SmartFile- یک سیستم فلش لامپ Nd:YAG کاملا فشرده است که اثر‌بخشی بیشتر و کاربری راحت‌تری دارد.