آرتروز بیماری است که موجب فرسایش مفاصل می‌شود و این روند با تحلیل رفتن غضروف‌های بین ‌مفصلی آغاز شده و در ادامه بافت استخوانی نیز درگیر روند فرسایش می‌شود. این بیماری، شایع‌ترین بیماری مفصلی است و میزان ابتلای افراد به این بیماری رو به افزایش است چرا که بازه‌ی سن میانگین ابتلا به این بیماری در حال گسترش است و همچنین فاکتورهای خطر این بیماری در بین افراد رو به رشد هستند.

علت ابتلا به آرتروز

---

اولین و مهمترین علت ابتلا به آرتروز بالارفتن سن است. واضح است که با گذشت زمان ساختار‌های مفصل زانو درگیر روند فرسایش می‌شوند و این موضوع باعث می‌شود که زانو، فشار کمتری را نسبت به گذشته بتواند تحمل کند. از طرف دیگر افراد جوان نیز ممکن است به آرتروز زانو دچار شوند که شایع‌ترین علت آن، آسیب‌دیدگی یا داشتن دفورمیتی شدید در ساختار اسکلتی بدن است. سایر عوامل ابتلا به آرتروز عبارتند از:

• وراثت. مطالعات بسیار زیادی احتمال تاثیرگذاری عوامل ژنتیکی بر ابتلا به بروزآرتروز را نشان داده‌اند.
• چاقی و اضافه وزن. داشتن اضافه وزن، قطعا یکی از عوامل خطر مهم برای ابتلا به آرتروز است. این مشکل بیشتر از همه موجب بروز آرتروز در مفاصل کمر و مفاصل پایینی بدن (لگن، زانو، مچ) می‌شود.
• عدم تعادل هورمونی. برخی تغییرات هورمونی می‌تواند در بروز آرتروز مفاصل تاثیرگذار باشد. برای مثال، کمبود استروژن در زنانی که وارد دوران یائسگی می‌شوند می‌تواند باعث بروز مشکلاتی شود که نهایتا منجر به آرتروز مفاصل می‌شوند.
• عوامل محیطی. در جوامع مدرن امروزی، برای برخی از مشاغل، آرتروز مفاصل به عنوان یکی از بیماری‌های مربوط به شرایط محیط کاری محسوب می‌شود. برای مثال: افرادی که راننده‌ی ماشین هستند (آرتروز گردن و کمر)، افرادی که از ابزار‌هایی استفاده می‌کنند که لرزش زیادی دارد مانند دریل (آرتروز مچ دست، انگشتان، آرنج، شانه) و افرادی که برای مدت طولانی با کامپیوتر کار می‌کنند (آرتروز انگشتان و مچ دست و آرتروز گردن).

به طور کلی هر یک از کار‌ها یا مشاغل مختلف در صورتی که موجب شود شخص برای مدت طولانی در یک حالت خاص قرار داشته باشد یا به طور کلی نحوه قرارگیری بدن او ناصحیح باشد (مانند قوز کمر یا سر و گردن به جلو)، می‌توانند باعث بروز آرتروز مفاصل شوند.

عوامل خطر

---

اصلی‌ترین عوامل خطر برای ابتلا به آرتروز عبارتند از: سن، جنس (میزان ابتلای زنان بیشتر از مردان است)، استعداد ژنتیکی، عوامل مکانیکی (دیسمورفیسم، وارد شدن فشار زیاد به مفاصل، شکستگی استخوان‌ها، آسیب‌های میکروتروما)، اختلالات متابولیسمی (نقرس، دیابت، کلسترول بالا) و چاقی.

کدام نواحی از بدن درگیر آرتروز می‌شوند؟

---

آرتروز مفاصل بر اساس علائم و همچنین میزان آسیبی که به مفصل وارد کرده است (که در تصاویر رادیوگرافی مشخص می‌شود) طبقه بندی می‌شود و می‌تواند نواحی مختلفی از بدن را درگیر کند. زانو و لگن نواحی هستند که بیشتر از همه به آرتروز مبتلا می‌شوند و بسیار مهم هستند؛ چراکه در موراد بسیاری آرتروز این مفاصل شدید شده و به درمان پاسخ نمی‌دهد و لازم است مفصل مصنوعی به جای آن گذاشته شود. علاوه بر این دو مفصل، سایر مفاصل بدن از جمله مفاصل ستون فقرات، دست‌ها، مچ پا و انگشتان نیز به آرتروز مبتلا می‌شوند.

مهمترین نشانه‌ی آرتروز دردی است که با فعالیت مفصل یا وارد کردن فشار به آن، شدید‌تر می‌شود و  با استراحت کردن و کاهش دامنه حرکتی مفصل، بهبود می‌یابد. در موراد بسیار شدید، آرتروز می‌تواند باعث تغییر شکل و دفرمیتی مفصل شود.

 درمان آرتروز

---

درمان آرتروز شامل پیشگیری از پیشروی بیشتر بیماری و بروز عوارض آن است. بعد از شروع بیماری آرتروز، در ابتدا بیماری با تجویز دارو (symptomatic, controprotectors) و فیزیوکینزیس‌تراپی (physiokinesis therapy) درمان می‌شود و در موارد پیشرفته‌تر از درمان‌های جراحی (تعویض مفصل) استفاده می‌شود. فیزیوکینزیس‌تراپی با توجه به فاز بالینی بیماری متفاوت است:

• درمان‌های اولیه: حرکت دادن ملایم و مداوم مفصل، کنترل وزن بدن، اصلاح ارگونومیک بدن (وضیعت صحیح بدن در هنگام  نشستن و ایستادن و انجام حرکات مختلف) خاک‌درمانی (یا ماساژ با گل)، آب درمانی، کینزیس‌تراپی (kinesis therapy) و ماساژ درمانی
• فاز نیمه حاد: کینزیس‌تراپی (kinesis therapy)؛ ماساژ درمانی، گرمادرمانی
• فاز حاد: دارودرمانی، درمان با دستگاه‌های تراپی برای تسکین درد، هیلتراپیا (لینک شود به مقاله هیلتراپیا) که بسیار مفید است و به خاطر تاثیر ضددردی که دارد، بهبودی سریع را ممکن می‌کند.

دستگاه HIRO 3.0 : کامل‌ترین دستگاه هیلتراپیا

دستگاه Hiro 3.0  یکی از کامل‌ترین دستگاه‌های هیلتراپیا است که فرآیند ترمیم و بازسازی را سرعت می‌بخشد.

فیلم درمان آرتروز زانو با دستگاه لیزر Hiro3

---

پیشگیری

---

هدف از درمان آرتروز در واقع پیشگیری از پیشروی بیشتر آرتروز و همچنین پیشگیری از بروز عوارض ناشی از بیماری می‌باشد. در این راستا، در درجه‌ی اول باید مشکلات قامتی فرد مانند اسکولیوز، قوز کمر، عدم حمایت کافی از تاندون کف پا (فاسیت پلانتار در قوس کف پا) برطرف شود که این کار با تجویز برخی تجهیزات و وسایل مانند ارتز‌ها، کفی‌های طبی یا با تجویز حرکات اصلاحی انجام می‌شود.

دومین مسئله‌ی مهم، قرارگیری بدن در وضعیت صحیح و عدم وارد آوردن فشار بیش از حد به مفاصل در هنگام انجام کار، فعالیت‌های روزانه و ورزش است. کنترل وزن بدن نیز اهمیت بالایی دارد چرا که داشتن اضافه وزن موجب وارد شدن فشار بیش از حد به مفاصل و خصوصا مفاصل قسمت‌های پایینی بدن (لگن، زانو و مچ پا) می‌شود.

متحرک نگه داشتن مفاصل بدن و حرکت دادن آن‌ها به شیوه‌ی صحیح، نقش بسیار مهمی در کنترل آرتروز و پیشگیری از بروز عوارض آن دارد. در این راستا لازم است که ورزش‌های ملایم با فشار بسیار کم، اما به صورت مداوم انجام شوند. علاوه بر داروهایی که برای کنترل علائم تجویز می‌شوند (داروهای ضدالتهاب و مسکن) و موجی کاهش تورم، درد و گرفتگی عضلات می‌شوند، لازم است برخی عناصری که در غضروف میان مفصل کمتر موجود هستند نیز به عنوان مکمل تجویز شوند تا بافت غضروفی مفصل به خوبی تغذیه شود.

این عناصر را می‌توان به صورت داروی خوراکی تجویز کرد و یا آن را مستقیما در مفصل آسیب دیده تزریق کرد. آموزش به بیمار برای بهبود عملکرد فیزیکی، انجام ماساژ درمانی برای رفع گرفتگی عضلات و انجام تراپی با برخی دستگاه‌های ویژه (و از جمله هیلتراپیا)، نه تنها در روند درمان آرتروز موثر هستند بلکه به پیشگیری از آن نیز کمک می‌کنند.

سوالات رایج درباره درمان آرتروز با لیزر هیلتراپیا

---

مدت زمان درمان چقدر است؟

مدت زمان هر جلسه درمانی بین 5 تا 10 دقیقه است.

دوره‌ی بهبودی پس از درمان چگونه است؟

این موضوع به علت بیماری، شرایط و شدت علائم شما بستگی دارد. به طور کلی بعد از اولین جلسه‌ی درمانی، اولین نشانه‌های بهبودی قابل مشاهده خواهند بود، اما در هر حال برای برطرف کردن کامل علائم بیماری به گذراندن 8 تا 10 جلسه‌ی درمانی نیاز است. در برخی موارد ابتلا به آرتروز شدید به 15 جلسه درمانی نیاز است.

اثر این روش درمانی موقتی یا بلند مدت است؟

هدف اصلی روش هیلتراپیا برطرف کردن مشکل شما از طریق مقابله با علت به وجود آورده‌ی آن است و در این روش صرفا با علائم بیماری مقابله نمی‌شود. بنابراین در ابتدای دوره‌ی درمانی تا حدودی درد شما تسکین می‌یابد که این تسکین درد می‌تواند موقتی باشد اما نتایج به دست آمده در انتهای دوره‌ی درمان، بلند مدت و ماندگار هستند. در هر حال، مدت ماندگاری نتایج این روش درمانی با توجه به شرایط هر بیمار می‌تواند متفاوت باشد.

آیا درمان با این روش دردناک است؟

نه، این روش به هیچ وجه دردناک نیست و بیمار در حین درمان، تنها گرمای ملایمی را احساس می‌کند.