درمان سندرم تونل کارپال و درد مچ دست با لیزر
توسط
یکی از عصب‌های اصلی که به دست وارد می‌شود، عصب مدیان است که همرا با 9 تاندون دیگر که به انگشتان اجازه‌ی خم و راست شدن را می‌دهند، از تونل کارپال که در مچ دست قرار دارد، عبور می‌کند. این تونل یا گذرگاه دارای یک ساختار محکم است و اطرف آن از سه طرف با استخوان و از طرف بالا با رباط احاطه شده است. به همین دلیل در صورتی که فشار در درون این کانال زیاد شود (برای مثال به خاطر ضخیم شدن تاتدون‌های درونی آن)، عصب‌های داخل کانال تحت فشار قرار می‌گیرند. این وضعیت منجر به عارضه ای به نام سندرم تونل کارپال می‌شود.
شرکت نوآوری پزشکی آرتیمان ارائه دهنده دو دستگاه لیزر SH1 و دستگاه لیزر Hiro 3 کمپانی ASALaser (یکی از پیشروترین و بروزترین کمپانی‌های تولید کننده دستگاه‌های لیزر رفع مشکلات اسکلتی – عضلانی) جهت کاهش درد و درمان سندروم تونل کارپال می‌باشد.
علائم سندرم تونل کارپال
سندرم تونل کارپ یک مشکل شایع است و در بین مشکلاتی که در سیستم اسکلتی عضلانی و بر اثر وارد شدن فشار به عصب ایجاد می‌شود، این مشکل بیشتر از همه شایع است. سندرم تونل کارپال در زنان و خصوصا در دوران بعد از یائسگی آن‌ها بیشتر اتفاق می‌افتد.
به طور کلی، افرادی که به سندرم تونل کارپال مبتلا می‌شوند، به تدریج علائمشان بدتر می‌شوند. اولین علائم این بیماری معمولا احساس گزگز و مورمور در انگشتان دست است که اغلب در انگشت شست، اشاره و میانی احساس می‌شود. این حالت معمولا بعد از خواب یا انجام فعالیت‌هایی که دست را خسته می‌کنند، ایجاد می‌شود.
علائم سندرم تونل کارپال معمولا در شب بروز می‌کنند و شدیدتر می‌شوند، چرا که شب‌ها تجمع مایعات در بدن افزایش می‌یابد و این موضوع موجب تورم بسیار خفیف ساختار‌های داخلی تونل کارپال می‌شود. از آنجایی که فضای خالی در تونل کارپال بسیار کم و ناچیز است، حتی اگر این تورم در حد میلی‌متر نیز باشد می‌تواند باعث فشار به شاخه‌های عصبی درون تونل کارپال شود.
علائم معمول تونل کارپال (بی‌حسی و گزگز انگشتان) ممکن است در هنگام در دست گرفتن چیزی با فشار یا در هنگام رانندگی بروز کنند. درد ناشی از تونل کارپال ممکن است ابتدا در مچ دست احساس شود و سپس به کف دست و انگشتان منتشر شود و در برخی موارد نیز ممکن است درد به بالا منتشر شود و در بازو‌ها احساس شود. افتادن اجسام از دست و احساس ضعف در دست‌ها نشان‌دهنده‌ی پیشرفت بیماری است و احساس گزگز و مورمور انگشتان به صورت دائمی نیز بیانگر این است که آسیب به عصب، تقریبا در مراحل پیشرفته است.
علل بروز سندرم تونل کارپال
این سندرم بر اثر تحت فشار قررگرفتن عصب‌ها در مچ دست ایجاد می‌شود. علت تحت فشار قرار گرفتن عصب‌ها می‌تواند ضخیم شدن یا متورم شدن تاندون‌هایی باشد که، درکنار عصب‌های میانی دست، در تونل کارپال مچ دست قرار دارند.
به همین خاطر برخی از فعالیت‌های خاص، بیشتر از سایر فعالیت‌ها می‌تواند باعث بروز مشکل شود، خصوصا اگر این فعالیت‌ها موجب خم شدن مچ دست به عقب و جلو برای دفعات مکرر و برای مدت طولانی شود. به همین خاطر افرادی که معمولا زیاد از دستان خود استفاده می‌کنند، مانند خیاط‌ها، تایپیست‌ها، کارگران (خصوصا اگر برای مدت طولانی دست خود را خم و راست کنند) بیشتر در معرض ابتلا به سندرم تونل کارپال هستند.
به همین خاطر است که از زمان استفاده گسترده از کامپیوتر‌ها، ابتلا به این سندرم نیز افزایش یافته است، چرا که افرد در هنگام کار با کامیپوتر، بدن خود را در وضعیت صحیحی قرار نمی‌دهند و به شکل نامناسبی از موس و کیبورد استفاده می‌کنند. ابتلا به بیماری‌های روماتیسم، دیابت و اختلالات تیروئید را نیز می‌توان در لیست علل ابتلا به سندرم تونل کارپال قرار داد. همچنین بارداری و استفاده از قرص‌های بارداری یکی از عوامل خطر برای ابتلا به این مشکل است.
علاوه بر این، در برخی از افراد، تونل کارپال در مچ دست، به طور مادزادی، از دیگران تنگ‌تر است و به همین خاطر این افراد بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به سندرم تونل کارپال هستند.
سایر عوامل خطر موثر در ابتلا به سندم تونل کارپال عبارتند از: زن بودن (احتمال ابتلای زنان سه برابر بیشتر از مردان است)، قرار داشتن در مرحله حاد یائسگی، عوامل ارثی (وجود مواردی از ابتلا به این بیماری در بین اعضای خانواده، ریسک ابتلای شما را نیز بالا می‌برد).
درمان سندرم تونل کارپال
هرچند می‌توان سندم تونل کارپال را با جراحی درمان کرد، اما در مراحل ابتدایی می‌توان به درمان‌های غیرجراحی دیگری پرداخت و علائم بیمار را بهبود داد.
استفاده از یک بریس یا مچ‌بند طبی مخصوص که مچ دست را بی‌حرکت نگه می‌دارد (خصوصا در هنگام خوابیدن) می‌تواند درد مچ دست را کاهش دهد. در صورتی که سندرم تونل کارپال ناشی از التهاب باشد، تجویز داروهای ضدالتهاب می‌تواند موثر باشد. تزریق کورتیزون نیز می‌تواند موجب کاهش التهاب و تورم در تونل کارپال مچ دست شده و بنابراین علائم بیماری را برطرف کند.
تمامی روش‌های گفته شده برای درمان موارد خفیف سندرم تونل کارپال که در مراحل اولیه است، موثر هستند. در صورتی که شدت بیماری بیشتر باشد، نیاز به انجام جراحی می‌باشد. طی این جراحی، رباطی که موجب بسته شدن تونل کارپال شده است، شکاف داده می‌شود و بنابراین جای عصب باز می‌شود و علائم ناشی از گیرافتادگی عصب از بین می‌روند.
در مراحل اولیه و یا سندرم تونل کارپال خفیف، استفاده از تکنیک‌های فیزیوتراپی می‌تواند بسیار موثر باشد، خصوصا درمان‌های اولتراسوند، یونتوفورزیس و لیزردرمانی.
مطالعات اخیر نشان داده است که لیزردرمانی نه تنها در بهبود علائم بالینی بیمار موثر است بلکه نتایج تست نوار عصب و عضله نشان داده‌اند، که این روش انتقال سیگنال‌های عصبی توسط عصب‌های گذرنده از تونل کارپال را بهبود می‌دهد. خصوصا درمان با لیزر پالسی Nd-Yag با شدت بالا (Hilterapia) می‌تواند شانس درمان را تا حدود زیادی بالا ببرد، چرا که نتایج مطالعات انجام شده بر روی بیمارانی که با این روش درمان شده‌اند و در مراحل اولیه یا میانی این بیماری بوده‌اند، تاثیرگذاری و کارایی این روش را به اثبات رسانده است.
|
HIRO 3.0 |
SH1 |
||||||||||||
 |
 |
||||||||||||
|
دستگاه Hiro 3.0 یکی از کامل‌ترین دستگاه‌های هیلتراپیا است که فرآیند ترمیم و بازسازی را سرعت می‌بخشد. |
دستگاه لیزر SH1، یک دستگاه هیلتراپیا است که نتیجه‌ای از تجربه‌های بدست آمده از جهان ورزش می‌باشد، بطور موثری حتی درد‌های عضلانی عمیق را درمان می‌کند. |
درمان سندرم تونل کارپال با دستگاه‌های Asa
پیشگیری
رعایت برخی نکات کوچک می‌تواند در پیشگیری از بروز سندرم تونل کارپال موثر باشد، خصوصا اگر فعالیت‌های روزانه‌ی شما شامل حرکات مکرر دست می‌شود و مستعد بروز این بیماری هستید.
- بسیار مهم است که در هنگام دست گرفتن اجسام، با نیروی کمتری این کار را انجام دهید و به انگشتان خود کمتر فشار وارد کنید، برای مثال در صورتی که برای مدت طولانی مشغول نوشتن هستید، از یک خودکار بزرگ استفاده کنید که جای دست گرفتن آن نرم و ضخیم است و به جای محکم گرفتن خودکار و فشار دادن آن بر روی کاغذ، سعی کنید عادت کنید که خودکار را آرام در دست بگیرید و کمتر روی کاغذ فشار دهید.
- در حین انجام کار، به خودتان استراحت بدهید، خصوصا اگر شما کاری انجام می‌دهید که در آن وسیله‌ای سنگین و لرزان را در دست می‌گیرید (مانند اره‌ی برقی) و کنترل آن نیازمند وارد کردن فشار زیادی به دست است.
- همیشه بدن خود را در حالت صحیحی قرار دهید، برای مثال در صورتی که هنگام تایپ کردن، حالت نشستن و موقعیت قرارگیری دست‌های شما اشتباه باشد، احتمال بروز مشکل تونل کارپال بیشتر خواهد بود.
- دست‌ها و مچ دست‌های خود را گرم نگه دارید. در صورتی که در محیطی سرد کار می‌کنید، توصیه می‌کنیم که حتما از دستکش استفاده کنید.
